Sprilur estudia adoptar técnicas basadas en nanotecnología para sus proyectos de edificación y rehabilitación

Publicado el por N.B // REDACCIÓN (autor)

 (photo: )
  •  Esta nueva técnica permitirá prolongar la vida natural de los edificios y construcciones 10 años más que con técnicas conservadoras.
  • La jornada se enmarca dentro del compromiso de SPRILUR con el desarrollo sostenible, la eficiencia energética y la innovación tecnológica.

El Departamento de Desarrollo Económico y Competitividad del Gobierno Vasco, han llevado a cabo hoy viernes una jornada técnica en el Edificio Azucarera de Vitoria-Gasteiz donde se han presentado los avances basados en nanotecnología que permitirán prolongar la vida de las nuevas construcciones y la rehabilitación de edificios. La iniciativa se ha celebrado a través de SPRILUR, sociedad pública del grupo SPRI, en colaboración con Nanoim Impermeabilizaciones, S.L. empresa vizcaína de reciente creación.

La jornada “La nanocristalización catalizada, un buen aliado de la construcción”, ha ido dirigida a profesionales de la construcción y rehabilitación (ingenierías, constructoras, direcciones de urbanismo y de instituciones públicas,…) y ha servido para presentar el desarrollo y resultados obtenidos, hasta el momento, tras la aplicación de procesos y productos nanotecnológicos de última generación como son los silicatos manipulados con nanotecnología.

Las técnicas más innovadoras basadas en nanotecnología y nanomateriales aplicables a la construcción y rehabilitación son el reto que SPRILUR ha adquirido y considera adecuado adoptar en su actividad de desarrollo de espacios industriales dirigidos a las empresas.

En este sentido, esta jornada se enmarca dentro del compromiso de SPRILUR con el desarrollo sostenible, la eficiencia energética y la innovación tecnológica y como ejemplo esta de nanocristalización catalizada, se contempla como una apuesta por la permanente implementación de avances y técnicas de mejora tan necesarios para el futuro del sector de la nueva construcción y la rehabilitación de edificios históricos.

Nanocristalización catalizada

La aplicación de la nanotecnología en grandes obras y en la edificación tiene su origen en la construcción de plataformas petrolíferas que llevan más de 50 años en funcionamiento en el Mar del Norte, entre las costas de Noruega y Dinamarca. El gran problema a resolver en estas edificaciones era cómo proteger e impermeabilizar una gran estructura tubular de hormigón. Las características de estas grandes estructuras tubulares de hormigón requieren de grandes exigencias. Sobre ellas se asientan las plataformas extractoras de petróleo que alcanzan hasta350 m. de altura, están sumergidas en el mar y sometidas a corrientes marinas, contacto con materias salinas, tormentas, con personas trabajando en el interior y requieren de la máxima durabilidad para rentabilizar la inversión.

La nanocristalización catalizada supone una mejora estructural nanométrica en materiales porosos utilizados y muy extendidos en este sector. Con esta técnica se consigue crear una red de cristales nanométricos (de entre 0,1 y 0,7 nanómetros – 1 nanómetro=1/100.000 mm) y gracias a los catalizadores, se puede controlar el grado de penetración de los mismos en estructuras de hormigón, morteros, cerámicas, piedras calizas, etc.

Por tanto, la aplicación de esta innovadora técnica en los materiales de construcción porosos en su composición aporta impermeabilización, aumento de resistencia mecánica, consolidación y unión de materiales, protección e inhibición a la corrosión, control de fisuras, aceleración en el fraguado del hormigón, eficiencia energética (se evita entre un 30 y un 50% la disipación de la temperatura a través del hormigón) es ignífugo e hidrofugante. Además, su uso y aplicación no modifica  su aspecto físico y arquitectura exterior, prolongando la vida y conservación de las estructuras 10 años más que con materiales más conservadores. 

 

SPRILUR aztertzen ari da nola aplikatu nanoteknologian oinarritutako teknikak  eraikuntza eta birgaikuntzako bere proiektuetan

  • Teknika berri hori erabilita eraikinen bizitza naturala teknika kontserbadoreekin baino hamar urte gehiago luzatzen da.
  • SPRILURek garapen iraunkorrarekin, energi eraginkortasunarekin eta berrikuntza teknologikoarekin hartutako konpromisoaren barruan kokatzen da jardunaldi hau.

Eusko Jaurlaritzako Ekonomiaren Garapen eta Lehiakortasun Sailak jardunaldi tekniko bat antolatu du gaur (ostirala) Gasteizko Azucarera Eraikinean. Bertan aurkeztu diren nanoteknologian oinarritutako hainbat aurrerapenek posible egingo dute eraikin berrien eta birgaitutakoen bizitza luzatzea. Ekimen hau SPRI Taldeko SPRILUR sozietate publikoaren bitartez egin da, eta Bizkaiko Nanoim Impermeabilizaciones, S.L. enpresa sortu berriaren laguntza izan du.

Eraikuntza eta birgaikuntzako profesionalei zuzenduriko (ingeniaritzak, eraikitzaileak, hirigintza zuzendariak eta erakunde publikoak…)  “Nanokristalizazio katalizatua, eraikuntzaren aliatu bikaina” jardunaldian aurkeztu dira azken belaunaldiko prozesu eta produktu nanoteknologikoen aplikazioetatik lortutako emaitza eta garapenak, esaterako, nanoteknologia bidez manipulatutako silikatuak.

Eraikuntzan eta birgaikuntzan aplikatu daitezkeen eta nanoteknologian eta nanomaterialetan oinarritzen diren teknika berritzaileak dira SPRILURen erronka nagusia, eta enpresei zuzendutako espazio industrialen garapenean integratu nahi ditu.

Zentzu horretan, jardunaldi hau SPRILURek garapen iraunkorrarekin, energi eraginkortasunarekin eta berrikuntza teknologikoarekin hartutako konpromisoaren barruan kokatzen da, eta konpromiso horren erakusgarri da nanokristalizazio katalizatua, hots, eraikuntza berrien eta eraikin historikoen birgaikuntzaren etorkizunerako hain beharrezkoak diren aurrerapen eta teknikak etengabe inplementatzearen aldeko apustua.

Nanokristalizazio katalizatua

Obra handietan eta eraikuntzan nanoteknologia lehen aldiz Ipar Itsasoan erabili zen, Norvegia eta Danimarkako kosten artean, duela 50 urtetik gora bazter horretan eraikitako  petrolio plataformak egin zirenean.  Plataforma horien arazo handiena zen nola babestu eta iragazgaiztu hormigoizko egitura tubular handiak. Hormigoizko egitura tubular handi horiek oso ezaugarri bereziak dituzte eta eskakizunak ere handiak. Egitura horien gainean 350 metrorainoko altuerako petrolio plataforma erauzleak kokatzen dira; itsasoan murgilduta daude, itsas korronteen eraginpean eta kontaktuan daude materia gaziekin, ekaitzekin eta euretan lanean ari diren langileekin, eta ahalik eta luzaroen iraun behar dute inbertsioa errentagarria izango bada.

Nanokristalizazio katalizatuari esker egitura eskala nanometrikoan hobetu daiteke, sektorean oso hedatuta dauden material porotsuak erabiliz. Teknika hori baliatuz kristal nanometrikoen sare bat egiten da (0,1 eta 0,7 nanometro artekoa – nanometro 1=1/100.000 mm) eta katalizatzaileei esker kontrola daiteke noraino sartzen diren hormigoizko, morterozko, zeramikazko eta kareharrizko egituretan.

Beraz, teknika berritzaile hau eraikuntza material porotsuetan erabiliz gero, material horiek iragazgaitz bihurtzen dira, erresistentzia mekanikoa handitzen zaie, materialak sendotu eta uztartu egiten dira, korrosioaren aurka babesten eta inhibitzen dira, arrakalak kontrolatzen dira, hormigoiaren lehortze prozesua azkartzen da, energi eraginkortasuna hobetzen da (hormigoiaren bidez galtzen den tenperatura %30 eta %50 bitartean murrizten da), ez dute surik hartzen eta ura uxatzen dute. Gainera, teknika horren erabilera eta aplikazioak ez du materialaren itxura fisikoa eta kanpoko arkitektura aldatzen eta egituren bizitza eta kontserbazioa material kontserbadoreagoak erabiliz baino 10 urte gehiago luzatzen da.